147

Wie hät Gott so fründlich

0:00

1. Wie hät Gott so fründlich
a die Chliine dänkt,
dass er uf die Erde
eus de Heiland schänkt.

2. Alli Herze chlopfed
voller Freud und froh:
s Glück isch us em Himmel
zu de Mänsche cho.

3. Bhaltets tüüf im Herze,
lönds nid us em Sinn,
und dänn bliibt de Fride
immer, immer drin.