Znacht isch es so dunkel

1. Znacht isch es so dunkel
i mim Bett dihei,
dänn tuen ich fescht bätte.
Ich han so Angscht elei.

Refrain:
Und dänn strahlet Gott so hell
wie d Sunne zmitzt i mis Herz.
Er macht mi wider froh.
Ich freu mich eso.
Es wird hell und warm
und ich muess nüme truurig sii.
Dunkelheit und Angscht sind verbii.

2. Mängsmal bin i truurig,
wänns Striit git mit de Chind.
Dänn gahn ich zu Jesus,
er isch min beschte Fründ.

3. Bin i chrank, han Fieber,
tuet min Chopf so weh,
eine cha mich tröschte,
au wänn en nöd chan gseh.